Don’t know Tamil. Speak in English, you Fucker.

நேற்று இரவு சென்னையில் நண்பர் ஒருவரோடு நுங்கம்பாக்கம் சாலையில் சென்று கொண்டு இருந்தேன். மாருதி கார் ஒன்று வேகு வேகமாக பலரை முந்தி கொண்டு வந்தது. வண்டியின் ஓட்டுனர் அபாயகரமாக ஓட்டி வந்தார். எங்கள் வாகனத்தின் மீதும் உரச முயன்றது. கோபம் அடைந்த என் நண்பர் அந்த வண்டியை விரட்டி அண்ணா மேம்பாலத்தின் கீழே ஒரம் கட்டினார். வண்டியின் கண்ணாடியை இறக்கி "ஒழுங்கா வண்டியை ஓட்டுடா" என்றார். அந்த வாகன ஓட்டி ஒரு இளைஞர். தன் வண்டியை விட்டு கீழே இறங்கி எங்களிடம் வந்தார். என் நண்பர் மீண்டும் "தம்பி ஒழுங்கா வண்டியை ஓட்டு" என்றார். அதற்கு வந்த பதில்தான் இந்த பதிவின் தலைப்பு.

கடும் கோபமுற்ற நாங்கள் இருவரும் கீழே இறங்கினோம். அவனை அறைந்து தள்ள நான் முயன்றேன். என் நண்பர் என்னை தடுத்துவிட்டார். அருகில் இருந்த காவலரிடம் புகார் அளித்தோம். அவர் வந்து விசாரிக்க ஆரம்பித்தார். வந்து விழுந்த முதல் வார்த்தைகள் “I am a software engineer. Going for a party. What’s the problem?”.

காவலரின் விசாரணையில் கோபமுற்ற இளைஞன் அவரின் பெயரையும் பேட்ஜ் நம்பரையும் நோட் செய்ய முயன்றான். ஆத்திரம் அடைந்த காவலர் இது “drunken driving” என்று கூறி தன் சார்ஜண்டை வரவழைக்க ஏற்பாடு செய்தார்.

போக்குவரத்திற்கு இடையூராக இருந்ததால் இரண்டு வண்டிகளையும் மேம்பாலத்தின் மற்றொரு பகுதிக்கு எடுத்து சென்றோம். நிலைமையின் விபரீதத்தை உணர்ந்து கொண்ட இளைஞன் பலரை மொபைல் மூலம் அழைத்தான். காவலரிடம் அந்த போனில் பேசும்படி கெஞ்சினான். நாங்கள் அவர் பேசகூடாது என்று சொல்லிவிட்டோம். நிமிடங்கள் கடந்தன.

காவலரோ “இந்த மாதிரி பசங்களை விட கூடாது சார். பணம் அதிகம் கிடைபதால் இப்படி குடித்து கும்மாளம் அடிக்கின்றார்கள். இவர்களால் அடிக்கடி விபத்துகள் நடைபெறுகின்றது” என்றார். கர்நாடகாவில் தமிழ்நாட்டு வண்டிகளை கண்டால் அங்குள்ள போலீஸ்காரன் சில கிலோ மீட்டர் பின்னால் தொடர்ந்து சென்று அவர்களை தடுத்து நிறுத்தி "உன்னை அங்கேதானே நிற்க சொன்னேன். நீ எப்படி கிளம்பி வரலாம்" என்று மிரட்டி ஏராளமான பணம் பறிக்கின்றனர் என்றும் கூறினார்.

அந்த இளைஞன் எங்களிடம் வந்து கெஞ்ச ஆரம்பித்தான். Sorry sir. I will fall in your feet. Let me go. I am sorry. I have never begged like this in my life. Please let me go …. நாங்கள் இருவரும் எதையும் பேசவில்லை. கெஞ்சல் வேறு மாதிரி திரும்பியது. Tell me how much money you want. I will make arrangements. ஆத்திரம் அடைந்த நான் "இது தமிழ்நாடுடா நாயே. தமிழ்ல பேசு" என்றேன். பிறகு “even if you offer me 1 crore I will never let you off. What do you think? என்றேன். என் நண்பர் தொடர்ந்தார் “First of all try to respect fellow humans. I am a software manager. You think we are cheap just because we spoke in Tamil” என்றார்.

சார்ஜண்ட் வந்து சேர்ந்தார். அவரிடம் புகார் செய்தோம். இளைஞனின் கெஞ்சல் அழுகை ஆனது. பிறகு அவரிடமும் மொபைல் மூலம் பேச சொன்னான். அவர் அந்த மொபைலை வாங்கி பேசினார். இது drunken driving.லைசன்ஸ் வேறு இல்லை. இது மஹாராஷ்டிரா வண்டி. இங்கு ஓட்டுவதற்கு பதிவு செய்துள்ளாரா என்ற கேள்விகளை அடுக்கினார். பிறகு அந்த மொபைல் என்னிடம் வந்தது. பேசியவர். “Sorry sir. அவருக்கு தமிழ் தெரியாது” என்றார். “தமிழ் தெரியாதது தப்பில்லை, ஆனால் ஒழுங்காக பேசி இருந்தால் இந்த நிலை வந்திருக்காது” என்றேன்.

சார்ஜண்ட் குற்றத்தை பதிவு செய்தார். இளைஞனின் ஆத்திரம் அதிகமானது. How much will they charge? May be 5000 or 7000. It doesn’t matter என்றான். பிறகு மருத்துவ பரிசோதனைகாக இளைஞன் ஆட்டோவில் ராயபேட்டை மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லபட்டான். காவலரிடம் நன்றி தெரிவித்துவிட்டு எங்கள் வண்டியில் ஏறி வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.

நம் சமுதாயம் சரியான வழியில்தான் செல்கின்றதா என்ற பெரும் கவலை எனக்கு ஏற்பட்டு உள்ளது.

வாழ்க பாரதம்.